Subjonctif présent (czyli o nowym czasie teraźniejszym i przyszłym...) |
Tworzenie subjonctif présent wydaje się być skomplikowane dlatego, że – w odróżnieniu od innych czasów i trybów – posiada ona dwa różne tematy: |
je tu |
nous vous |
temat pochodzi
od 1. osoby liczby mnogiej czasu teraźniejszego (présent de l'indicatif) |
||
il | ils | temat pochodzi od 3. osoby liczby mnogiej czasu teraźniejszego |
Do tematu 3. osoby liczby mnogiej dodajemy końcówki -e, -es, -e, -ent (czyli typowe dla regularnej odmiany czasowników na -er w czasie teraźniejszym présent) | ||
Do tematu 1. osoby liczby mnogiej dodajemy końcówki -ions, -iez (czyli typowe dla odmiany wszystkich czasowników w czasie przeszłym imparfait) | ||
Formy trybu subjonctif występują w odmianie razem ze spójnikiem que | ||
Co z tego wynika... | ||
1.
|
||
Po pierwsze warto zwrócić uwagę na czasowniki regularne na -er (mają one przecież taki sam temat we wszystkich osobach présent!) | ||
skoro dla większości form (dla całej liczby pojedynczej i 3. osoby liczby mnogiej) temat i końcówki sa takie, jak w czasie teraźniejszym présent, to subjonctif wygląda identycznie jak présent | ||
présent de l'indicatif | présent du subjonctif | |
je parle tu parles il parle ils parlent |
que je parle que tu parles qu'il parle qu'ils parlent |
|
2.
|
||
Po drugie, warto przyjrzeć się czasownikom w 1. i 2. osobie liczby mnogiej: | ||
Tutaj do tematu 1. osoby liczby mnogiej (który jest jednocześnie tematem imparfait) dodajemy koncówki -ions, -iez (które także są końcówkami imparfait). Dlatego też otrzymujemy formy identyczne, jak w czasie przeszłym imparfait. | ||
imparfait de l'indicatif | présent du subjonctif | |
nous finissions vous finissiez |
que nous finissions que vous finissiez |
|
3.
|
||
Gdybyśmy przeanalizowali odmiany wszystkich czasowników w czasie teraźniejszym, stwierdzilibyśmy, że dla ogromnej większości z nich tematy 1. oraz 3. osoby liczby mnogiej są identyczne czyli subjonctif także będzie miał jeden niezmienny temat w całej odmianie | ||
que je sorte que tu sortes qu'il sorte que nous sortions que vous sortiez qu'ils sortent |
||
Istnieje jednak pewna liczba czasowników III grupy, które zmieniają temat w liczbie mnogiej (i tu reguła o tworzeniu subjonctif présent od dwóch tematów okazuje się istotna) | ||
boire – czas teraźniejszy, présent de l'indicatif – nous buvons, ils boivent | ||
que je boive que tu boives qu'il boive que nous buvions que vous buviez qu'ils boivent |
||
Wyjątki | ||
Kilka czasowników tworzy formy subjonctif présent w sposób nieregularny. | ||
– czasowniki être i avoir mają nietypowe tematy i nietypowe końcówki (formy subjonctif są tu podobne do form trybu rozkazującego) | ||
– czasowniki savoir (tu też widać podobieństwo do trybu rozkazującego), pouvoir i faire mają nietypowy temat, ale regularne końcówki | ||
– czasowniki aller, valoir oraz vouloir mają nietypowy temat w liczbie pojedynczej i 3. osobie liczby mnogiej, natomiast regularny w 1. i 2. osobie liczby mnogiej; końcówki są we wszystkich osobach typowe | ||
avoir
|
que j'aie, que tu aies, qu'il ait |
que nous ayons, que vous ayez, qu'ils aient | |
être
|
que je sois, que tu sois, qu'il soit |
que nous soyons, que vous soyez, qu'ils soient | |
savoir
|
que je sache, que tu saches, qu'il sache |
que nous sachions, que vous sachiez, qu'ils sachent | |
pouvoir
|
que je puisse, que tu puisses, qu'il puisse |
que nous puissions, que vous puissiez, qu'ils puissent | |
faire
|
que je fasse, que tu fasses, qu'il fasse |
que nous fassions, que vous fassiez, qu'ils fassent | |
aller
|
que j'aille, que tu ailles, qu'il aille |
que nous allions, que vous alliez, qu'ils aillent | |
valoir
|
que je vaille, que tu vailles, qu'il vaille |
que nous valions, que vous valiez, qu'ils vaillent | |
vouloir
|
que je veuille, que tu veuilles, qu'il veuille |
que nous voulions, que vous vouliez, qu'ils veuillent | |
falloir (il faut)
|
qu'il faille |
pleuvoir (il pleut)
|
qu'il pleuve |