Subjonctif présent
(czyli o nowym czasie teraźniejszym i przyszłym...)

 

Tworzenie subjonctif présent wydaje się być skomplikowane dlatego, że – w odróżnieniu od innych czasów i trybów – posiada ona dwa różne tematy:
 

je

tu
 

nous

vous
  temat pochodzi od 1. osoby liczby mnogiej czasu teraźniejszego
(présent de l'indicatif)
     
il   ils temat pochodzi od 3. osoby liczby mnogiej czasu teraźniejszego
 
Do tematu 3. osoby liczby mnogiej dodajemy końcówki -e, -es, -e, -ent (czyli typowe dla regularnej odmiany czasowników na -er w czasie teraźniejszym présent)
 
Do tematu 1. osoby liczby mnogiej dodajemy końcówki -ions, -iez (czyli typowe dla odmiany wszystkich czasowników w czasie przeszłym imparfait)
 
Formy trybu subjonctif występują w odmianie razem ze spójnikiem que
 
1.
 
Po pierwsze warto zwrócić uwagę na czasowniki regularne na -er (mają one przecież taki sam temat we wszystkich osobach présent!)
 
  skoro dla większości form (dla całej liczby pojedynczej i 3. osoby liczby mnogiej) temat i końcówki sa takie, jak w czasie teraźniejszym présent, to subjonctif wygląda identycznie jak présent
 
  présent de l'indicatif présent du subjonctif
 
  je parle
tu parles
il parle
ils parlent
que je parle
que tu parles
qu'il parle
qu'ils parlent
 
2.
 
Po drugie, warto przyjrzeć się czasownikom w 1. i 2. osobie liczby mnogiej:
 
  Tutaj do tematu 1. osoby liczby mnogiej (który jest jednocześnie tematem imparfait) dodajemy koncówki -ions, -iez (które także są końcówkami imparfait). Dlatego też otrzymujemy formy identyczne, jak w czasie przeszłym imparfait.
 
  imparfait de l'indicatif présent du subjonctif
 
  nous finissions
vous finissiez
que nous finissions
que vous finissiez
 
3.
 
Gdybyśmy przeanalizowali odmiany wszystkich czasowników w czasie teraźniejszym, stwierdzilibyśmy, że dla ogromnej większości z nich tematy 1. oraz 3. osoby liczby mnogiej są identyczne czyli subjonctif także będzie miał jeden niezmienny temat w całej odmianie
 
  que je sorte
que tu sortes
qu'il sorte
que nous sortions
que vous sortiez
qu'ils sortent
 
 
  Istnieje jednak pewna liczba czasowników III grupy, które zmieniają temat w liczbie mnogiej (i tu reguła o tworzeniu subjonctif présent od dwóch tematów okazuje się istotna)
 
  boire – czas teraźniejszy, présent de l'indicatif – nous buvons, ils boivent
 
  que je boive
que tu boives
qu'il boive
que nous buvions
que vous buviez
qu'ils boivent
 
 
 
Kilka czasowników tworzy formy subjonctif présent w sposób nieregularny.
     
  – czasowniki être i avoir mają nietypowe tematy i nietypowe końcówki (formy subjonctif są tu podobne do form trybu rozkazującego)
     
  – czasowniki savoir (tu też widać podobieństwo do trybu rozkazującego), pouvoir i faire mają nietypowy temat, ale regularne końcówki
     
  – czasowniki aller, valoir oraz vouloir mają nietypowy temat w liczbie pojedynczej i  3. osobie liczby mnogiej, natomiast regularny w 1. i 2. osobie liczby mnogiej; końcówki są we wszystkich osobach typowe
 
avoir
que j'aie, que tu aies, qu'il ait
que nous ayons, que vous ayez, qu'ils aient
 
être
que je sois, que tu sois, qu'il soit
que nous soyons, que vous soyez, qu'ils soient
 
savoir
que je sache, que tu saches, qu'il sache
que nous sachions, que vous sachiez, qu'ils sachent
 
pouvoir
que je puisse, que tu puisses, qu'il puisse
que nous puissions, que vous puissiez, qu'ils puissent
 
faire
que je fasse, que tu fasses, qu'il fasse
que nous fassions, que vous fassiez, qu'ils fassent
 
aller
que j'aille, que tu ailles, qu'il aille
que nous allions, que vous alliez, qu'ils aillent
 
valoir
que je vaille, que tu vailles, qu'il vaille
que nous valions, que vous valiez, qu'ils vaillent
 
vouloir
que je veuille, que tu veuilles, qu'il veuille
que nous voulions, que vous vouliez, qu'ils veuillent
 
falloir (il faut)
qu'il faille
 
pleuvoir (il pleut)
qu'il pleuve